فراز هایی از دعای ابو حمزه ثمالی

خدایا مرا به مجازات
و عقوبتت ادب مکن و مکر مکن به من

با
حیله ات از کجا خیرى بدست آورم اى پروردگار من با اینکه خیرى یافت نشود جز در پیش
تو و از کجا نجاتى
برایم باشد با اینکه نجاتى نتوان یافت جز به کمک تو نه آن کس که نیکى کند بى نیاز
است از کمک تو و
رحمتت و نه آنکس که بد کند و دلیرى بر تو کند و خوشنودیت نجوید از تحت قدرت تو بیرون
رود اى
پروردگار من ... بوسیله
خودت من ترا شناختم
و تو مرا برخود راهنمایى کردى و بسوى
خود خواندى و اگر تو نبودى من ندانستم که تو کسیتى ستایش خدایى را که مى
خوانمش و او پاسخم دهد و اگرچه وقتى مى خواندم بکندى به درگاهش روم و ستایش خدایى را که
مى خواهم از او و به من عطا مى کند و اگرچه در هنگامى که او از من چیزى قرض خواهد
من بخل کنم و
ستایش خدایى را که هرگاه براى حاجتى بخواهم او را ندا کنم و هر زمان بخواهم براى راز و نیاز بدون واسطه
با او خلوت کنم و او حاجتم را برآورد ستایش خدایى را که جز او کسى را نخوانم و اگر
غیر او دیگرى را مى خواندم دعایم را مستجاب نمى کرد و ستایش خدایى را که بجز او
امید ندارم و اگر به غیر او امیدى داشتم
ناامیدم مى کرد و ستایش خدایى را که مرا به حضرت خود واگذار کرده و از این
رو به من اکرام کرده و به مردم واگذارم نکرده که مرا خوارکنند و ستایش خدایى را که با من دوستى کند در
صورتى که از من بى نیاز است و ستایش خدایى را که نسبت به من بردبارى کند تا به
جایى که گویا
گناهى ندارم پس پروردگار من ستوده ترین چیزها است نزد من و به ستایش من سزاوارتر
است خدایا من همه راههاى مقاصد را به سوى تو باز مى بینم و چشمه هاى امید را بسویت
سرشار مى یابم و
یارى جستن به فضل تو براى آرزومندانت مباح و بى مانع است و درهاى دعاى بسوى تو براى فریادکنندگان باز است
و به خوبى مى دانم که تو براى اجابت شخص امیدوار آماده اى و براى فریادرسى
اندوهگینان مهیاى
فریادرسى هستى و براستى مى دانم که در پناهندگى به جود و کرمت و خوشنودى به قضا و
قدرت عوضى است از
جلوگیرى کردن بخیلان و گشایشى است از احتیاج بدانچه در دست دنیاطلبان است و براستى
کوچ کننده به درگاهت راهش نزدیک است و
مسلما تو از خلق خود در حجاب نشوى مگر آنکه کردارشان میان آنها و
تو حاجب شود و من با مطلبى که دارم قصد تو را کرده و با حاجت خود رو به
درگاه تو آوردم و استغاثه ام را به درگاه تو قرار دادم و دعاى تو را دست آویز خود
کردم بى آنکه من استحقاق
داشته باشم که تو از من بشنوى و نه مستوجب آنم که از من بگذرى بلکه بدان اعتمادى
که من به
کرم تو دارم و آن اطمینانى که به درستى وعده ات دارم و به خاطر پناهندگیم به ایمان
و اعتقادى که بر یگانگى تو دارم و یقینى
که به معرفت و شناسایى تو دارم که مى دانم پروردگارى غیر تو نیست و معبودى جز
تو وجود ندارد یگانه اى که شریکى برایت نیست خدایا تو فرمودى و گفتارت حق و وعده
ات راست
است (که فرمودى ) ((و درخواست کنید خدا را از فضلش که براستى او به شما مهربان است
)) و رسم تو چنان نیست

اللهــم عجــل لولیــک الفــرج