ماه مبارک رمضان ( ماه خدا )

رسول
الله (ص) : « إنَّما
سُمِّیَ رَمَضانُ ؛ لِأَ نَّهُ یُرمِضُ الذُّنوبَ .  »

  « رمضان را به این خاطر رمضان نامیده اند که گناهان را می
سوزاند . » (1)

رسول
الله (ص) :«  مَن صامَ رَمَضانَ ؛ وعَرَفَ حُدودَهُ ؛ وتَحَفَّظَ مِمّا کانَ یَنبَغی
لَهُ أن یَتَحَفَّظَ فیهِ ، کَفَّرَ ما قَبلَهُ . »
« هر کس رمضان را روزه بدارد و حدود آن را بشناسد و خود
را از آنچه سزاوار خویشتنداری در این ماه است ، نگه بدارد ، گناهان پیشین را پاک
کرده است . » (2)

رسول
الله (ص) :«  إنَّ مَن تَمَسَّکَ فی شَهرِ رَمَضانَ بِسِتِّ خِصالٍ غَفَرَ اللّه ُ لَهُ
ذُنوبَهُ :
أن یَحفَظَ دینَهُ ، ویَصونَ نَفسَهُ ، ویَصِلَ رَحِمَهُ
، ولا یُؤذِیَ جارَهُ ،
ویَرعی إخوانَهُ ، ویَخزُنَ لِسانَهُ . أمَّا الصِّیامُ
فَلا یَعلَمُ ثَوابَ عامِلِهِ إلاَّ اللّه ُ . »
« همانا هر کس در ماه رمضان ، شش کار را با قوّت انجام
دهد ، خداوندْ گناهانش را می آمرزد :
دین خود را حفظ کند ، خویشتن را نگه دارد ، به
خویشاوندانش نیکی کند ، همسایه اش را نیازارد ،
حال برادرانش را مراعات کند و زبان خویش را در کام نگه
دارد . امّا روزه ! پس پاداش روزه دار را جز خداوند نمی داند . » (3)

رسول
الله (ص) _ فی فضل
شهر رمضان _ :« هُوَ شَهرٌ أوَّلُهُ رَحمَةٌ ، وأوسَطُهُ مَغفِرَةٌ ، وآخِرُهُ
الإِجابَةُ وَالعِتقُ مِنَ النّارِ .
»
«  ماهی است که آغاز آن رحمت ، میانه آن آمرزش
و پایان آن اجابت [دعا] و آزادی از آتش است . » (4)

رسول
الله (ص) : « مَن
صامَ شَهرَ رَمَضانَ فَحَفِظَ فَرجَهُ ولِسانَهُ وکَفَّ أذاهُ عَنِ النّاسِ ،
غَفَرَ اللّه ُ لَهُ ذُنوبَهُ ما تَقَدَّمَ مِنها وما
تَأَخَّرَ ، وأعتَقَهُ مِنَ النّارِ ، وأحَلَّهُ دارَ القَرارِ ،
وقَبِلَ شَفاعَتَهُ فی عَدَدِ رَملِ عالِجٍ مِن مُذنِبی
أهلِ التَّوحیدِ . »
« هر کس ماه رمضان را روزه بدارد و پاک دامنی ورزد و
زبانش را حفظ کند و آزارش را به مردم نرساند ،
خداوند ، گناهان گذشته و آینده او را می آمرزد و از آتش
آزادش می کند و در سرای ابدی جایش می دهد
و شفاعت او را درباره موحّدان گنهکار به تعداد کوه های
به هم پیوسته ، می پذیرد . »
(5)
1. الفردوس : ج2 ، ص 60 ، ک 2339 . کنزالعمال : ج 8 ، ص 466 ، ح 23688 .
2. مسند ابن حنبل : ج 4 ، ص 110 ، ح 11524 . فضایل
الاشهر الثلاثة : ص 131 ، ح 138 .
3. مستردک الوسایل : ج 7 ، ص 370 ، 8443  نقلاً عن القطب الراوندی فی لبّ اللباب .
4. الکافی : ج 4 ، ص 67 ، ح 4 .صحیح ابن خزیمة : ج 3 ، ص 192 ، ح
1887 .
5. الامالی للصدوق : ص 71 ، ح 38 . بحارالانوار : ج 96 ،
ص 356 ، ح 24 .

اللهــم عجــل لولیــک الفــرج